„Wyjście robotników z fabryki Lumiere w Lyon”, „Wjazd pociągu na stację w Ciotat”, „Polany ogrodnik”, „Kąpiel w morzu” oraz „Śniadanie dziecka” to pierwsze filmy, jakie udało się zaprezentować szerokiej widowni braciom Lumiere. Ich premiera miała miejsce 28 Grudnia 1895 roku w paryskiej kawiarni.
Pierwszy seans trwał nieco ponad 20 minut jednak nie spotkał się z wielkim zainteresowaniem widowni chociaż bilety na pokaz sprzedawano wtedy po bardzo okazyjnej cenie 33 franków. Chociaż tamtejszą premierę dzisiaj określono by jako swoisty niewypał to trzeba zauważyć, że filmy bardzo szybko zgromadziły w „kinie” tłumy. W ciągu kolejnych kilkunastu dni dzienny utarg wzrósł do kwoty nawet 2 500 franków a bracia Lumiere do dzisiaj są symbolem powstania filmu.
„Wyjście robotników z fabryki Lumiere w Lyonie” to chyba najgłośniejszy film twórców. Przedstawia otwarcie bramy fabryki i wyjście z niej pracowników. Dokładnie widać jak pracujące w zakładzie kobiety oraz mężczyźni przemierzają niedługi odcinek drogi jednak zadziwiający był tutaj fakt, iż iluzję ludzkiego oka, której podstawą był ruch przedstawiono tutaj na przykładzie obrazu ukazującego setki osób. Na filmie widać też mężczyzn poruszających się płynnie na jednośladach oraz biegające zwierzęta.
„Wjazd pociągu na stację w Ciotat” to również typowy, dokumentalny film braci Lumiere. Tutaj szokiem dla widza była prędkość samego pociągu, niektórzy widzowie uciekali wręcz z kina mając wrażenie, że pojazd realnie wyjedzie z ekranu.
„Polany ogrodnik” to natomiast pierwszy film braci Lumiere, który posiadał fabułę oraz inscenizowane wydarzenia. To komedia przedstawiająca dowcip, jaki zrobił ogrodnikowi pewien chłopiec. Nacisnął nogą wąż z dopływem wody a kiedy ogrodnik zaczął naprawiać otwór chłopiec zwolnił nogę powodując, że zebrana wodą chlusnęła prosto w twarz mężczyzny.
„Kąpiel w morzu” To dokument przedstawiający kąpiel w morzu grupy 10-letnich chłopców, którzy pozostają pod nadzorem pewnej kobiety. Chłopcy skaczą do wody z prowizorycznego pomostu.
„Śniadanie dziecka” to zaś przedstawienie nieco prywaty. Film ukazuje scenkę w ogrodzie, na której widz może zobaczyć jak Auguste Lumiere wraz ze swoją żoną karmi swojego syna.
Warto wiedzieć, że wszystkie pierwsze filmy, jakie stworzyli francuscy bracia były czarno białe i nieme. Dźwięk wprowadzono dopiero później, na początku historii kina najczęściej akompaniament muzyczny był tworzony „na żywo” – podczas seansu zatrudniony muzyk przygrywał przy pianinie.