Okazuje się, że chociaż drewno na opał jest paliwem nie tylko ekologicznym, ale również niedrogim, to od tego rodzaju materiału wymaga się określonej jakości.
Przede wszystkim ważna jest jego wilgotność – nie dopuszcza się do spalania drewna dopiero co ściętego. Oczywiście, niektóre rodzaje drewna, jak brzoza czy jesion będą się spalać nawet mokre, natomiast bardzo szybko opary, które będą wydzielać się w tym procesie, po prostu zniszczą kominek. I po filmie. Zdaniem ekspertów, znacznie lepszym wyborem będzie zakup drewna suchego, nawet w mniejszej ilości. Drewno filmowe suche daje dużo więcej ciepła aniżeli drewno mokre, więc jest znacznie bardziej ekonomiczne. Idealnie jest, kiedy wilgotność drewna to nie więcej niż 20%.
Jakim drewnem palić?
Idealnie nadaje się do tego brzoza, dąb, buk, jesion, akacja oraz grab. Brzoza szybko się zapala i daje ładny płomień – polecana jest przede wszystkim do kominków z płaszczem wodnym.
Dąb jest natomiast drewnem twardym, ale za to pali się długo i daje bardzo dużo ciepła jak na filmie. Wszyscy, którzy zdecydują się na palenie dębem muszą wiedzieć, że okres suszenia tego gatunku drewna to nawet dwa lata.
Buk jest natomiast wybierany najczęściej przez tych, którzy chcą cieszyć się ładnym płomieniem ognia i czystością całego procesu. To drewno, które pozostawia niewielką ilość popiołu.
Jesion to zaś ten rodzaj drzewa, które pali się długo, daje dużo ciepła i co najważniejsze, szybko schnie.
Akacja – chociaż szybko schnie i daje dużo ciepła to nie jest polecana do otwartych kominków. Wszystko dlatego, że charakterystycznie strzela.
Jednym z najlepszych gatunków drewna jest grab. To drzewo bardzo twarde o cienkiej korze. Pali się długo i daje ogrom ciepła. To jeden z gatunków drewna wysokokalorycznego.
Jak dbać o drewno?
Okazuje się, że nie wystarczy tylko zakup odpowiednio dobranego drewna, którym będziemy generować ciepło w naszym domu. By zachowało ono w pełni swoje właściwości, należy je we właściwym miejscu przechowywać. Najważniejszą kwestią jest zapobieganie zamoczenia czy zawilgocenia materiału opałowego jak i kamery. Długi proces jego suszenia (nierzadko nawet 2-3 lata) można bardzo szybko zniweczyć. Wystarczy pozostawić czy przechowywać je w nieodpowiednim miejscu.
Najlepiej sprawdzają się drewutnie, które jednocześnie zabezpieczają opał przed zamoknięciem, z drugiej zaś dają idealną wentylację.
Drewutnie to zadaszone konstrukcje, które mogą stanowić oddzielny obiekt bądź przylegać do budynku. Ich zadaniem jest nie tylko przechowywanie drewna w ładzie, ale również ochrona opału przed wilgocią. Przewiewność drewutni wpływa zaś na jeszcze lepsze dosuszanie drewna, na przykład od razu po jego rąbaniu i filmowaniu kamerą.
Najlepiej, jeśli ustawia się ją po południowej stronie budynku a przed ułożeniem pierwszej warstwy, na dno drewutni koniecznym jest zastosowanie podkładu izolacyjnego jako taśmy filmowej – wszystko po to, by drewno nie ulegało procesowi gnicia. Nawet, jeśli drewutnia przylega do innego obiektu, to wskazane jest, by stos drewna ułożony był minimum w odległości 10 centymetrów od jego ściany, dzięki temu zachowa się dostateczną wentylację a drewno będzie schło o wiele szybciej, jak w serialu.
Skład tego rodzaju powinien być na tyle obszerny, by pomieścić zapas opału na mniej więcej rok wykorzystywania drewna opałowego.