Powszechnie uznaje się, iż kino w Europie zapoczątkowali bracia Lumiere. Rzecz działa się 28 Grudnia 1895 roku w Paryżu, gdzie w Grand Cafe bracia zorganizowali pierwszy pokaz filmowy dla grona publiczności. To właśnie wtedy zaprezentowano kilka parominutowych filmów, na przykład „Wyjście robotników z fabryki Lumiere w Lyonie”, „Polanego ogrodnika”, „Śniadanie”, „Wjazd pociągu na stację w Ciotat”.
Co ciekawe, pierwszy pokaz filmowy nie wzbudził zbyt dużego entuzjazmu wśród mieszkańców Paryża, co więcej, nie byli oni nawet zainteresowani premierą. Ci, którzy jednak przybyli i kupili bilet wstępu nie wiedzieli jeszcze, że biorą udział w wydarzeniu, które na zawsze zmieni bieg rozwoju światowej kinematografii. Zresztą już następnego dnia pod kawiarnią ustawiła się kilkuset metrowa kolejka chętnych obejrzenia filmów braci Lumiere.
Kinematograf, bo właśnie dzięki temu urządzeniu możliwy był pokaz filmowy miał służyć jedynie za ciekawostkę techniczną, sami bracia również nie spodziewali się, że jego rozwój nastąpi tak szybko a oni staną się prekursorami europejskiego filmu.
Pierwsze filmy były czarno białe i nieme. Były to produkcje typowo dokumentalne, bracia uwieczniali po prostu jedną z życiowych sytuacji. Niedługo później powstał pomysł nagrania pierwszego filmu fabularnego. Te trwały kilkanaście minut a największą atrakcją były napisy pojawiające się pod obrazami. Sam przekaz był jednak na tyle prosty – były to głównie obyczajowe nowele bądź scenki komediowe, że z powodzeniem zrozumieć go mogli nawet analfabeci. Od samego początku celem pokazów filmowych było dostarczanie ludziom odprężenia i rozrywki, na produkcje naukowe trzeba było jeszcze czekać długie lata.
Warto wspomnieć również o Polsce, która na początku XIX wieku należała do najprężniej rozwijających się krajów Europy. Ludność, która żyła w metropoliach żądna była tłumnych rozrywek. Organizowano więc wesołe miasteczka, wieczorki taneczne, defilady, występy orkiestr, przedstawienia teatralne. Wysoka kultura nie pozostawała w tyle patrząc na inne kraje naszego kontynentu a do jednym z najbardziej pożądanych rozrywek zaliczały się właśnie widowiska optyczne, przedstawiane za pomocą kinetoskopu Edisona. Co ciekawe, bardzo szybko modne stały się w Polsce nie tylko projekcje jednoosobowe, ale i prezentacje przy użyciu projektora. Idąc w ślady mieszkańców innych krajów europejskich i my oglądaliśmy więc filmy na ścianach domów czy poszczególnych ścian w mieszkaniu, spotykając się w doborowym towarzystwie.
Jednocześnie rozwijało się kino w całej Europie. Bracia Lumiere zaplanowali podróże po najważniejszych krajach, by zaprezentować swój wynalazek. Już w rok po premierze odwiedzili więc Holandię, Austrię czy Niemcy, byli nawet w … Meksyku. Lumiere mieli w zamiarze odwiedzenie również Polski jednak ówczesna władza skutecznie zabraniała im organizacji pokazu.
Nie byliśmy jednak stratni bowiem w 1896 roku w Warszawie, przy Karkowskim Przedmieściu odbył się pierwszy, profesjonalny pokaz filmowy przy użyciu cynetografu Edisona.
źródło zdjęcia: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Institut_Lumière_-_Cinematograph.jpg
